Αιτούμαστε τη δυνατότητα χορήγησης του εμβολίου sipuleucel-T σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη

Νομίζω πως ένας τρόπος για να πετύχει κάποιος το σκοπό του ιδίως όταν αγωνίζεται ενάντια στο στείρο κατεστημένο είναι να εξασκηθεί στο να κάνει σχεδόν όλες τις δουλειές που σχετίζονται με το ζήτημα που αγωνίζεται να επιλύσει. Κάτι τέτοιο μοιάζει για αδύνατο, όμως χρειάζεται.

Όταν πρόκειται για ζήτημα θεραπείας από αρρώστια τότε ο άρρωστος θα πρέπει να μπορεί να σκέφτεται και να ενεργεί ακόμη και σα γιατρός. Υπάρχουν εξάλλου και κλάδοι της ιατρικής: η ολιστική ιατρική που το δηλώνουν με κάποιο τρόπο πως για να θεραπευτείς πρέπει να μπορείς να είσαι ο γιατρός του εαυτού σου. Έχει αποδειχτεί πως γίνονται πολύ λιγότερα ιατρικά σφάλματα όταν ο ασθενής περιγράφει με ακρίβεια τα ζητήματα που τον απασχολούν και την πορεία της θεραπείας του.

Από την έρευνα που έχουμε κάνει στα νέα φάρμακα για τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη βρήκαμε πως υπάρχει και χρησιμοποιείται επίσημα στις ΗΠΑ το εμβόλιο sipuleucel-T, με το οποίο γίνεται μια μορφή επεξεργασίας του αίματος του ασθενούς που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και το κάνει να αναγνωρίζει ως εχθρικά τα καρκινικά κύτταρα και προσπαθεί να τα εξουδετερώσει. Αυτό το φάρμακο έχει εγκριθεί από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων από το Σεπτέμβριο του 2013 αλλά ακόμη δεν χρησιμοποιείται. Ένας λόγος είναι πως χρειάζεται να γίνουν και να εξοπλιστούν ειδικές μονάδες που να μπορούν να το χορηγήσουν στους ασθενείς.

Το ζωτικής σημασίας αίτημα είναι το να εξοπλιστούν πλέον στην Ευρώπη και στην Ελλάδα μονάδες που να χορηγούν το εμβόλιο στους ασθενείς και να προσφέρουν έτσι το δικαίωμα στους ανθρώπους για μια καλύτερη ζωή.

Ο καρκίνος είναι μια ασθένεια που πιθανότατα αργά ή γρήγορα θα θεραπεύεται, είναι μάλιστα πολλά τα περιστατικά καρινοπαθών που έχουν καλή ποιότητα ζωής για πολλά χρόνια. Μεταξύ άλλων ένα από τα πιο ισχυρά «φάρμακα» για τη θεραπεία του καρκίνου είναι η καλή ψυχολογία.

Υπάρχουν γιατροί που είναι πραγματικοί άνθρωποι, είναι σωτήρες και με τις γνώσεις και τις πρακτικές τους δίνουν ζωή στους συνανθρώπους τους. Κάνουν τρομερή δουλειά, απαραίτητη στην εποχή διαρκούς μείωσης του κρατικού προϋπολογισμού στα θέματα υγείας. Γιατροί που ζουν πέρα από τις δυνάμεις τους για να τιμήσουν το λειτούργημά τους. Έχω την τύχη να έχω γνωρίσει τέτοιους γιατρούς.

Επειδή οι γιατροί πέρα από θεραπευτές κι ερευνητές δεν προλαβαίνουν να είναι και ακτιβιστές καλούμαστε οι ασθενείς να διεκδικήσουμε τα μέγιστα για την επίτευξη της αποτελεσματικότερης θεραπείας από την πάθησή μας. Η ψυχολογία του ασθενούς καλυτερεύει όσο αυτός συμμετέχει ενεργά στη θεραπεία του.

Χρίστος Καλλίτσης