Save Mostafa Salimi Kurdish Prisoner From Execution

Severe Beating and Transfer of Kurdish Prisoner Mostafa Salimi to Solitary Cell

(8 March 2012) -- The Iran Human Rights Documentation Center (IHRDC) has received reports that on Monday, March 5, Mostafa Salimi—a Kurdish political prisoner sentenced to execution and currently held at Saqqez prison—got into a scuffle with prison authorities. The cause of the disturbance related to Salimi’s request for prison authorities to purchase certain items from the “Prison Café”—a store selling basic goods and provisions to prisoners that operates on credit (see prison regulations regarding operation of the store below)—and which Salimi helped manage.

Although Salimi reportedly credited the authorities for the items, they did not procure the items requested, which prompted the scuffle. As a result, prison guards severely beat Salimi, bound his hands and feet, and threw him inside a solitary cell. In the days since the transfer Salimi has not been permitted any phone calls or visitation with his family.

Mostafa Salimi was arrested on April 6, 2003 in Nahavand for moharebeh (or “waging war against God”) and cooperation with the Democratic Party of Iranian Kurdistan (PDKI), a Kurdish political party. According to sources close to Salimi, he has been physically and mentally tortured during his detention and incarceration and his court hearing only lasted 15 minutes.

The charges against Salimi include two separate incidents of armed combat during which two police officers were killed. He has also been charged with 18 years of unarmed activity for PDKI in Iran and five years of armed activity for the group in Iraqi Kurdistan and its border areas.

He currently suffers from a serious infection of the kidneys, back and knee pains, and problems with his vision. Sources close to Salimi have told IHRDC that the prison authorities have not permitted Mr. Salimi to visit a doctor and instead he is merely provided painkillers for his ailments.

یاداشت
0
نامه مصطفی سلیمی زندانی سیاسی محکوم به اعدام
Thursday, 24 January 2013 01:07
نامه مصطفی سلیمی زندانی سیاسی محکوم به اعدام

در اواخر سال هشتاد و دو، پس از پایان دادن به کار سیاسی در یکی از احزاب کُردی،

در خانه یکی از اقوام خود در شهر نهاوند (لرستان)، توسط نیروهای امنیتی دستگیر و روانه اطلاعات شهر سنندج شده و پس از آن به بازداشتگاه اطلاعات شهر سقز منتقل شدم. پس از مدتی مرا به دادگاه بردند که در آنجا به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه با خدا به اعدام محکوم شدم.

از آن جلسه دادگاه سال های زیادی می گذرد. نزدیک به 5 سال است که من حکم اعدام دارم و در سلول های زندان هر شب به انتظار سحرگاهی هستم که با صدای زندانبان از خواب بیدار شوم و مرا به دارآویزند، که برایم بهتر از یک شب دیگر پُر از اصطراب است. اصطراب اینکه چه موقع اعدام می شوم و از این بلاتکلیفی خلاصی می یابم. بله من نزدیک به 5 سال است که حلقه طناب دار را بر گردن خود احساس می کنم. از مرگ هراسی ندارم چرا که به گفته احسان، هر مرگ اشارتی است به حیاتی دیگر.

به مدت یک سال و نیم به زندان گوهر دشت کرج منتقل شدم و در آنجا به شیوه های گوناگون مورد شکنجه های روحی قرار گرفتم . مدت یک ماه دست به اعتصاب غذا زدم که نهایتاً به بهداری زندان منتقل شدم و به ناچار مرا دوباره به زندان سقز انتقال دادند .

دقیق نمی دانم اما باید 40 سالم باشد. همسرم بعد از بازداشتم از من جدا شد و پسرم اشکان باید حدود پانزده سال سن داشته باشد. آخر سال های طولانی را در سلول انفرادی و زندان سپری کردن، شاید باعث شده که سن دقیق پسرم از یادم نماند ولی خوشحالم که در نزد برادرم زندگی میکند. میدانم که از نبود پدر و مادر به شدت رنج می برد، ولی باز هم آسوده ام از اینکه گاه گاهی خبرش را می شنوم. در مدت این چند سال طولانی، در بندهای زندان و سلول های انفرادی بدون اطلاعی از روند و نحوه پرونده ام گذرانده ام .

حالا هم نیت من از نوشتن این حرف ها این نیست که انسان ها را غمگین کنم، ولی بدانید که زندانی های زیادی هستند که به درد من گرفتارند و کسی را ندارند پیگیر و دنبال کننده پرونده شان باشد و یا حدقل گاه گاهی بیاید ملاقات شان و از احوال شان جویا شود .

در پایان از تمام مجامع بین المللی و حقوق بشری تقاضا دارم تا ضمن دفاع از من و امثال من، صدای بی گناهی و بی پناهی ما را به مقامات بالا برسانند تا بدانند که ماها بی گناهیم و تاوان بی گناهی اعدام نیست .

مصطفی سلیمی

زندان شهر سقز، یکشنبه 1388/11/0
‌ • نویسنده:مصطفی سلیمی