Protest vote UNHCR in Ankara

جلوگیری از یک فاجعه در ترکیه

پــدری علی‌ رضا (آرمین) پور آزاد پــدری که
به همراه دو فرزند خردسالش ( دختری ده ساله و پسری هشت ساله )
بدنبال اعلام جـواب عدم قبولی دفتر کمیســاریای عالی پناهندگان در آنکارا ،
بعد از تحمل مدت بیش از دو سال شــرایط سخت زندگی در تـرکیه و عبـور
از بیمــاری پسر کوچکش که تا مــرحله مــرگ پیش رفت ، اکنـون نا امیدانه
بعلت تــرس از دیپـورت به ایـــران، یا از دست دادن حضـانت فــــرزندانش
یا ادامه توقف در تــــرکیه، دچـــار فشار روحی شـدیــد و خطــرناکی شـــده ،
که ادامه زندگی برایش نا ممکن شده است .
ما بنا به وجدان انسانی و حمایت از حقوق کودک ، نـامبرده را در این شـرایط
نا امیـــدی کامل و بی پنـــاهی تنها نمی گذاریم

English
To prevent a disaster in Turkey. The father with two children (a girl ten years old - a boy eight years old) to the UNHCR office in Ankara in 05/2008 were refugees. They Living conditions in Turkey have endured until today. Last winter, his son was barely sick. His illness was so close to his death. And now unjustly from the UNHCR office in Ankara he took a negative answer. Now, desperately fearing deportation to Iran, losing custody of her children, and continue living conditions in Turkey, has suffered severe stress. And for this father to continue living is impossible.

turkche
Bir baba ve 2 çocuk olmak üzere Purazad ailesi ülkemize mülteci olarak 2.5 sene önce sığınmıştır. Çok zor şartlar altında yaşamaya çalışıyorlar. Hatta oğulları Arash ölümcül bir hastalıktan kurtuldu. İran’a dönmek mümkün olmadığı için yaşamını yurtdışında geçirmek istiyorlar. Fakat BM bu isteklerini reddetti. Burada vereceğiniz bir ay bu isteklerine bir adım yaklaştıracak. Lütfen arkadaşlar bu hayat dolu insanların umuduna tutunmalarına yardım edelim ve bu sayfayı oylayıp paylaşalım insanlık namına bi iyilikte bulunalım.

Dutch (Nederlands)
Een ramp in Turkije te voorkomen. De vader met twee kinderen (een meisje tien jaar oud - een jongen acht jaar oud) aan het UNHCR-kantoor in Ankara op 05/2008 werden vluchtelingen. De levensomstandigheden in Turkije hebben ze meegemaakt tot vandaag. Afgelopen winter, zijn zoon was erg ziek. Zijn ziekte was zo dicht bij zijn dood. En nu ten onrechte van het UNHCR-kantoor in Ankara nam hij een ontkennend antwoord. Nu, wanhopig vrezen ze uitzetting naar Iran, voogdij over de kinderen te verliezen, blijven wonen in Turkije, heeft ernstige stress geleden en voor deze vader te blijven leven is onmogelijk.

Volgens onze menselijke geweten en bescherming van de rechten van het kind, dus van allen bewust van de menselijke samenleving en heren te behagen, met de goedkeuring van dit verzoekschrift zo spoedig mogelijk akkoord gaan.

For å forhindre en katastrofe i Tyrkia.... En far med to små barn (en jente 10 år og en gutt 8 år) Vi flyktet fra Iran til UNHCR-kontoret i Ankara for over 2 år siden, vi har disse årene hatt veldig dårlige levevikår. Siste vinter var min sønn veldig syk og holdt på å dø. Nå er jeg redd og desperat for at barna blir sendt tilbake til Iran , og jeg mister foreldreretten. Jeg ønsker bare at jeg og barna mine har det trygt og godt sammen.