Freedom to Unjustly Accused 80-years-Old Man! (English/Tоҷикӣ/Русский)

The Tajik authorities committed another crime against the Constitution and common sense. On August 27/2020, the Ministry of Internal Affairs of Tajikistan arrested and accused Dona Nabiyev on behalf of participation in the allegedly illegal activism of the unconstitutionally banned Islamic Renaissance Party of Tajikistan.
Indeed, Mr. Nabiyev keeps contact with the families of political prisoners, former supporters of a legal party represented in the parliament of Tajikistan from September 1991 to 2015. This political party the main opposition force that signed the Agreement on Peace and National Accord with authorities, mediated by the UN, in July 1997.
In violation of the Constitution and existing laws, Mr. Nabiyev was secretly convicted by an anonymous court on December 28, 2020. The court with unknown credentials and of unknown composition. A press release issued by the Ministry of Internal Affairs states that the trial was held in the Rudaki region, and Mr. was sentenced to 7 years according to Article 307 of the Criminal Code of Tajikistan - "organizing the activities of an extremist organization."
Neither lawyer nor journalists were allowed to the trial. Nothing is known about the allegation's specification and the pieces of evidence or whether the trial was fair.
The activities of the Islamic Renaissance Party of Tajikistan, formerly represented in the country's parliament, was banned by the Supreme Court of Tajikistan on September 29, 2015, with the false allegations, and the party was declared as an illegal and "terrorist and extremist organization." Some party supporters were arrested and sentenced to different terms of imprisonment; some fled the country, including European countries. Some of them were killed under deeply doubtable circumstances.
There were cases of people abducted by the Tajik authorities on other countries' territory with subsequent charges and long-term convictions. The UN Human Rights Committee and all major international organizations have declared these arrests, court verdicts, and reprisals to be illegal. All the 80-year-old man's fault is that he transferred the aid to the relatives of convicted political prisoners and distributed humanitarian aid to their families left without means of subsistence. These families, called by the government "the families of the enemies of the people," have sick children who are deprived of adequate nutrition and essential medicines. The persecution of Dona Nabiyev is regarded as an act of revenge on him for his humanitarian assistance to victims of political repression by the Tajik authorities. It contradicts all international norms and conventions in human rights, Tajikistan joined as a member of the OSCE.
Dona Nabiyev has become another victim among the numerous citizens persecuted by the Tajik authorities for their beliefs and views. It is yet another politically motivated arrest and imprisonment in recent years.
Tajikistan has got one of the worst positions in the ratings of freedom of speech and expression and stays among countries with constantly increasing corruption and a backward economy. The persecution of Mr.Nabiyev only aggravates the situation in the country, and injustice is becoming habitual.
Unfortunately, the Tajik court has sent Don Nabiyev, who suffers from tuberculosis, kidney disease, and other serious diseases, to prison for seven years, which equals to the death penalty for the manifestation of humanity and humanism.
I appeal to you, my friends, to join the Tajik authorities' demand to reconsider the case of Dona Nabiyev and release him.
* * * *
Пирамарди 80–соларо, ки ба сурати ғайриқонунӣ боздошт шудааст озод кунед!

Ҳукумати Тоҷикистон ба як ҷинояти дигар ва хилофи Сарқонуни кишвар ва ақли салим даст зад. Дар 27 августи соли 2020 Вазорати Корҳои Дохилии Тоҷикистон Дона Набиеви 80-соларо дастгир намуда, ӯро айбдор ба фаъолияти ғайриқонунӣ аз номи ҳизби дар Тоҷикистон мамнӯи Наҳзати Исломӣ намуд. Дар воқеъ ин пирамард ба хонаводаҳои зиндониёни сиёсӣ кӯмак мекард; афроде, ки ба хотири фаъолият дар ҳизби сиёсӣ маҳкум шудаанд. Ҳизбе, ки аз моҳи сентябри соли 1991 то сентябри соли 2015 фаъолияти қонунӣ дошт ва дорои намоянда дар парлумон буд ва нерӯи асосии мухолифи ҳукумат ба шумор мерафт. Ҳизбе, ки ҳукумати кунунӣ дар моҳи июли соли 1997 бо миёнҷигарии СММ бо он Созишномаи сулҳ ва ризоияти миллиро имзо кардааст.
Бо вайрон кардани Сарқонун ва қонунҳои мавҷуда, ин шахси пиронсолро 28 декабри соли 2020 ба сурати пинҳонӣ муҳокима карданд; муҳокимае, ки на аз ҷузъиёти он хабаре ҳаст ва на ҳайати он маълум аст. Дар баёнияи матбуотие, ки ВКД паҳн кардааст, гуфта мешавад, ки мурофиаи судӣ дар ноҳияи Рӯдакӣ бар асоси моддаи 307-и Кодекси ҷиноятии Тоҷикистон – “Ташкили фаъолияти ташкилоти экстремистӣ” шудааст. Мурофиа бидуни ширкати вакили дифоъ ва бе ҳузури рӯзноманигорон баргузор шудааст. Дар хусуси айбномаҳои мушаххас чизе маълум нест ва далелҳо низ маълум нестанд - оё онҳо пешниҳод шуда буданд, оё ҳимоя аз фурсат истифода бурда, ба айбдоркунанда саволҳо дод.
Фаъолияти Ҳизби Наҳзати Исломии Тоҷикистон, ки дар порлумони кишвар намояндагӣ дошт, бо қарори Суди Олии Тоҷикистон дар 29 сентябри соли 2015 бо иттиҳомоти бофта манъ карда шуд ва ба сурати ғайриқонунӣ “ташкилоти террористӣ ва экстремистӣ” эълон гардид. Баъзе ҷонибдорони ин ҳизб боздошт ва ба мӯҳлатҳои гуногун маҳкум карда шуданд, баъзеҳо роҳи ҳиҷрат ба дигар кишварҳо аз ҷумла дар кишварҳои Аврупоро пеш гирифтанд. Баъзеи онҳо дар шароити то ҳол норӯшан кушта шуданд. Якчанд ҳолатҳои рабудан аз ҷониби мақомоти Тоҷикистон дар қаламрави кишварҳои дигар, бо иттиҳомоте, ки баъд аз боздошт ба онҳо часпонда шуданд ва сипас ба муддати дароз зиндонӣ шуданд ба қайд гирифта шудааст. Кумитаи ҳуқуқи башари СММ ва ҳамаи созмонҳои байналмилалӣ ин боздоштҳо, ҳукмҳои додгоҳ ва таъқиботро ғайриқонунӣ эълон кардаанд.
Тамоми айби ин пирмарди 80-сола дар он аст, ки ӯ ба хонаводаҳои маҳбусони сиёсӣ кӯмак мекард; ба онҳо, ки бидуни об нон монда буданд, кӯмаки башардӯстона мерасонд. Ин хонаводаҳо, ки ҳукумат онҳоро “хонаводаҳои душманони миллат” меномад, фарзандони беморе доранд, ки аз ғизои муносиб ва доруҳои зарурӣ маҳруманд. Озору азияти Дониёр Набиев ба ин сурат, ҳамчун интиқоми мақомоти Тоҷикистон ба хотири кӯмакҳои башардӯстонааш ба қурбониёни репрессияи сиёсӣ арзёбӣ мешавад, ки ин хилофи ҳамаи меъёрҳо ва конвенсияҳои байналмилалӣ дар арсаи ҳуқуқи инсон ба шумор меравад, ки Тоҷикистон ҳамчун узви САҲА ба он пайвастааст.
Дониёр Набиев қурбонии дигаре аз қурбониёни бешумори сиёсатҳои мақомоти тоҷик дар солҳои ахир ба шумор меравад, ки шаҳрвандони худро ба хотири ақида ва мавқеъи сиёсиашон ба зиндон меандозад. Тоҷикистон дар рейтинги поймолкунандагони озодии сухан ва баён пешсаф аст, ба гурӯҳи кишварҳои дорои фасоди рушдёфта ва иқтисодиёти ақибмонда шомил шудааст.
Таъқиби ин шахси пиронсол танҳо вазъро дар кишваре бадтар мекунад, ки дар он бекорӣ ба як амри маъмулӣ табдил ёфтааст. Додгоҳи Тоҷикистон, ки Дониёр Набиевро - ки гирифтори бемории сил, гурда ва дигар бемориҳои вазнин аст - вақте ба муддати 7 сол равонаи зиндон кард, дар воқеъ ин маржи шарифро ба қатл маҳкум кард. Ин баробар аст ба ҳукми қатл барои инсоният ва гуманизм.
Ман ба шумо, дӯстон, муроҷиат мекунам, ки ба талаби мо аз мақомоти Тоҷикистон барои раҳоии Дониёр Набиев ҳамроҳ шавед.
* * * *
Освободить незаконно обвиненного 80-летнего человека!
Власти Таджикистана совершили еще одно преступление против Конституции и здравого смысла. 27 августа 2020 года МВД Таджикистана арестовало и обвинило Дона Набиева в незаконной деятельности от имени запрещенной Партии исламского возрождения Таджикистана. На деле пожилой человек оказывал помощь семьям заключенным, осужденным за политическую деятельность легально действующей с сентября 1991 года партии, до 2015 года представленной в парламенте Таджикистана и основной оппозиционной силы, с которой власти в июле 1997 года при посредничестве ООН подписали Соглашение о мире и национальном согласии.
В нарушение Конституции и существующих законов пожилой человек был 28 декабря 2020 года тайно осужден судом, чья квалификация и состав не известны. В распространном МВД пресс-релизе говорится, что суд проходил в районе Рудаки на основании статьи 307 УК Таджикистана - «организация деятельности экстремистской организации и приговорен к 7 годам лишения свободы». Судебный процесс проходил без участия адвоката и без журналистов. О конкретных обвинениях ничего не известно, не известны также доказательства – были ли они предъявлены, были ли защитой использована возможность задать вопросы стороне обвинения.
Деятельность Партии исламского возрождения Таджикистана, имевшей свое представительство в парламенте страны, по надуманным обвинениям была запрещена Верховным судом Таджикистана 29 сентября 2015 года, а партия была незаконно объявлена «террористической и экстремистской организацией». Часть сторонников этой партии были арестованы и осуждены на разные сроки, часть находится в эмиграции, в том числе и в странах Европы. Часть была убита при невыясненных до сих пор обстоятельствах. Произошло несколько случаев похищения властями Таджикистана людей на территории других стран, с последующих обвинением и осуждением на длительные сроки. Комитет по правам человека ООН и все крупные международные организации признали эти аресты, судебные вердикты и репрессии незаконными.
Вся вина 80-летнего старика заключается в том, что он передавал помощь родственникам осужденных политзаключенных, оказывал гуманитарную помощь их семьям, оставшимся без средств к существованию. В этих семьях, называемых правительством «семьями врагов народа», есть больные дети, которые лишены полноценного питания и необходимых лекарств. Преследование Дона Набиева расценивается как месть властей Таджикистана за его гуманитарную помощь жертвам политических репрессий, что противоречит всем международным нормам и конвенциям в области прав человека, к которым присоединился Таджикистан, как член ОБСЕ.
Дона Набиев стал очередной жертвой в числе многочисленных преследований властями Таджикистана своих граждан за свои убеждения и взгляды, политически мотивированного ареста и тюремного заключения за последние годы. Таджикистан является лидером в рейтингах нарушителей свободы слова и выражения, находится в группе стран с развитой коррупцией и наиболее отсталой экономикой. Преследование этого пожилого человека только усугубляет положение страны, в которой бесправие становится нормой.
По сути таджикский суд, отправив на 7 лет в тюрьму Дона Набиева, страдающего от туберкулеза, болезни почек и других серьезных заболеваний, вынес этому человеку почтенного возраста смертный приговор. Это равноценно смертной казни за проявление человечности и гуманизма.
Я обращаюсь - присоединяйтесь к требованию к таджикским властям пересмотреть дело Дона Набиева и освободить его.