Shahram Ahmadi's Life is in Danger!

Shahram Ahmadi's Life is in Danger!

Rajai Shahr Prison has scheduled the eminent execution of 35 Sunni Kurdish men. Among these prisoners is Shahram Ahmadi. He is in imminent danger of execution after his lawyer's request for a retrial was rejected by Iranian authorities. Ahmadi is a political prisoner on death row in Karaj’s Rajai Shar Prison in Northern Iran. He has been on death row ever since he was arrested in Sanandaj by Iranian authorities on April 26th, 2009 after he was shot and injured by security agents. He was reportedly taken to the hospital and later transferred to a detention center in Sanandaj operated by the Ministry of Intelligence.

He has endured more than 40 months of solitary confinement, severely tortured and accused of relations with Salafi groups as well as the assassination of a Sunni Friday prayer Imam in Sanandaj. Mr. Ahmadi’s lawyer maintains his client has never possessed or used a weapon and has never harmed anyone. He added in his appeals about the psychological and physical tortures Ahmadi has endured in an attempt by authorities to extract false confessions from him. Mr. Ahmadi has written multiple letters from prison denying the assassination charge against him and claiming that he was arrested only because he is a preacher of Sunni Islam. Tragically, Mr. Ahmadi's brother, Bahram, was executed at Karaj's Ghezel Hesar Prison by Iranian authorities on December 27, 2012 along with nine other Sunni Muslim political prisoners. Bahram was reportedly arrested by Iranian authorities on September 19, 2009 when he was under the age of 18. On March 4, 2014 six other Sunni Muslim political prisoners were executed by Iranian authorities in Ghezel Hesar Prison: Hamed Ahmadi, Jahangir Dehghani, Jamshid Dehghani, Kamal Molaei, Sedigh Mohammadi, and Hadi Hosseini.

In an unprecedented move, Iranian authorities reportedly transferred Mr. Ahmadi's case file from Sanandaj to branch 28 of Tehran's Revolutionary Court, presided by a corrupt judge by the name of Moghiseh. In accordance with the judicial process in Iran, the case file of defendants must be examined or investigated where the alleged crime was committed. Judge Moghiseh, based on forced confessions, reportedly sentenced Mr. Ahmadi to death.

جان شهرام احمدی در خطر است!

شهرام احمدی زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر کرج در حالی هشتمین سال زندان خود را سپری می‌کند که از درد شدید در تنها کلیه‌اش رنج می‌برد و از اعزام او به بیمارستان ممانعت به عمل آمده است. لازم به ذکر است کلیه دیگر شهرام به هنگام بازداشت مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به همراه قسمت‌هایی از روده وی طی عمل جراحی در روزهای ابتدایی بازداشت خارج شده است.

شهرام احمدی در تاریخ ۶ اردیبهشت ۸۸ توسط ماموران امنیتی بازداشت و طی مدت حبس خود که بالغ بر هفت سال است حتا یک روز مرخصی نیز نداشته و هم اکنون در زندان رجایی شهر کرج از حق داشتن مکالمه تلفنی و ملاقات نیز محروم است.
وی بیش از سه سال است که با خانواده خود ملاقات حضوری نداشته و این در حالی ست که در حدود هشت سال پیش که بازداشت شد، تازه ازدواج کرده و همسر وی همچنان پیگیر شرایط او و در تلاش برای رهایی شهرام از حکم اعدام است.
وی به هنگام بازداشت غیر از جراحت ناشی از شلیک گلوله، به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته و بینی اش نیز شکسته بود.
وی در ۱۱ مهر ۱۳۹۰ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران توسط قاضی مقیسه در دادگاهی چند دقیقه ای و بدون اجازه دفاع از خود، به اتهام محاربه به اعدام محکوم شد.

در تاریخ ۱۲ تیر ۱۳۹۲ پرونده وی به دیوان عالی کشور ارجاع شد.
پرونده شهرام در ۷ مرداد ۱۳۹۲ از سوی دیوان عالی کشور نقض و جهت بررسی مجدد به شعبه ۲۷ دادگاه انقلاب تهران برگردانده شد.
وی در تاریخ ۱۷ مهر ۱۳۹۲ به سلول های انفرادی ۲۴۰ منتقل و نهایتا پس از یک دوره اعتصاب غذا به بند ۳۵۰ اوین انتقال داده شد.
شهرام در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۹۲ مجدد به زندان رجایی شهر کرج منتقل و هم اکنون در سالن ۱۰ همین زندان تحمل حبس می‌کند.
دیوان عالی کشور در تاریخ ۱۵ مرداد ۱۳۹۴ حکم اعدام وی را نقض نموده اما در ۱۰ مهر همین سال حکم اعدام وی مجددا توسط قاضی مقیسه صادر شد.
نهایتا در ۴ آبان سال ۱۳۹۴ حکم اعدام شهرام احمدی در دیوان عالی کشور تایید و به اجرای احکام اوین ارسال شد.
بانکی مون، دبیر کل سازمان ملل در گزارش پایان سال ۹۴ با اشاره به پرونده شهرام احمدی، از این پرونده با عنوان یکی از موارد پر ابهام در دستگاه قضایی ایران یاد کرده است.
همچنین یادآور می‌شویم که خانواده شهرام نیز از آسیب های جدی پس از بازداشت وی در امان نمانده اند. برادر کوچک او، بهرام احمدی که در همان سال ۸۸ بازداشت شده بود، به منظور فشار بیشتر بر شهرام و در حالی که در زمان بازداشت کمتر از ۱۸ سال سن داشته است، در تاریخ ۷ دی ۱۳۹۰ در زندان قزل حصار کرج اعدام شد.
همچنین در سال ۸۸ خانواده شهرام و بهرام احمدی با فروش کل دارایی های خود به مبلغ ۷۰ میلیون تومان و پرداخت کل مبلغ به فردی که خود را وکیل معرفی کرده بود و ادعای ممانعت از صدور حکم را به ایشان داده بود در صدد نجات جان فرزندان خود بر آمدند. بعد ها دانستند آن فرد از ماموران امنیتی بوده و نزدیک شدنش به خانواده احمدی نیز جزئی از پروژه آنان جهت آسیب بیشتر رساندن به وی بوده است.
خانواده وی در تاریخ ۱۲ تیر ۱۳۹۲ درست در همان تاریخی که پرونده به دیوان عالی کشور ارجاع گردید، پس از بازگشت از ملاقات با وی دچار سانحه رانندگی شده و مادر و خواهر وی دچار ضربه مغزی و نهایتا خواهر وی قدرت تکلم خود را از دست داد و مادر که بعد از اعدام بهرام به شدت ضعیف و رنجور گردیده بود پس از تصادف هرگز سلامت خود را بدست نیاورد و تا کنون نیمی از بدنش فلج و قدرت بازیابی حافظه اش را نیز از دست داده است.
لازم به ذکر است نحوه خبر دار شدن این مادر آسیب دیده از اعدام فرزند کوچکترش بهرام احمدی به این شکل بود که سرباز سالن انتظار به ناگهان وی را از اعدام فرزندش مطلع نمود و آثار ناشی از شوک ناگهانی خبر اعدام فرزند نوجوانش همچنان بر سلامت ایشان آشکار است.
هم اکنون غیر از خطر اعدام، سلامت شهرام نیز در خطر است.
در ۱۳ دی ۱۳۹۲ تنها کلیه شهرام و روده های او دچار عفونت شد و همچنان با وجود مشکلات طاقت‌فرسای جسمی از اعزام وی به بیمارستان و حتا معاینه وی توسط پزشک نیز ممانعت به عمل می‌آورند. وی با بیماری های صعب العلاجی دست و پنجه نرم می‌کند و با استناد به مواد قانونی پذیرفته شده در نظام جمهوری اسلامی از لحاظ قانونی مسئولین موظف به اعزام وی به بیمارستان و برخورداری وی از مرخصی پس از درمان می‌باشند.
غیر از بیماری هایی که مداوا نمی‌شد و خود مصداق شکنجه می‌باشند، شهرام احمدی در حین بازداشت و پس از آن در سلول های انفرادی بارها مورد ضرب و شتم و اهانت قرار گرفته و آسیب های این شکنجه‌ها بر وی هویداست.

البته علاوه بر این شکنجه ها، وی زمان بسیار طولانی از مدت حبس خود را به شرح زیر در سلول‌های انفرادی گذرانده است:
مدت ۱۲ ماه انفرادی در زندان سنندج،
مدت ۲۱ ماه انفرادی در زندان زنجان،
و ۴۰ روز انفرادی در زندان اوین،
یعنی چیزی بالغ بر ۳۴ ماه از مدت حبس خود را در انفرادی و تقریبا در شرایط ایزوله گذرانده است.
همچنین وی بارها تهدید به اجرای حکم اعدام شده است.
زمانی که در سلول های انفرادی بند ۲۴۰ در شرایط نامساعدی نگهداری می‌شد و روزانه تنها یک وعده غذا در اختیار وی قرار میگرفت، هر صبح گاه به منظور اجرای حکم وی را از سلول ش خارج و با ایجاد فضای رعب و وحشت قصد بر هم زدن آرامش روانی وی را داشتند. همچنین پس از انتقال به بند ۳۵۰ اوین وی به همراه تعدادی دیگر از زندانیان عقیدتی (سنی مذهب) محکوم به اعدام، بارها توسط بازجوی وزارت اطلاعات (سربازجو داوری) هر یک در اتاق هایی جداگانه مورد بازجویی، اهانت و شکنجه روانی قرار می گرفتند و تهدید به اجرای حکم اعدام می‌شدند.
بر اساس آخرین اخبار رسیده وضعیت جسمی شهرام به شدت وخیم می‌باشد. وی از عفونت روده و کلیه رنج می‌برد و از آنجایی که یکی از کلیه های خود را در تیر اندازی حین بازداشت از دست داد، وضعیت بسیار نگران کننده ای دارد.
تعدادی از زندانیان سیاسی بند ۱۲ زندان رجایی شهر کرج طی نامه ای در اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ خواستار لغو حکم اعدام وی گردیدند. (خالد حردانی، شاهرخ زمانی، سعید ماسوری، صالح کهندل، افشین حیرتیان، محمد بنازاده امیرخیزی، میثاق یزدان نژاد و حمید رضا برهانی از امضا کنند گان این نامه می‌باشند).
متاسفانه آمار اعدام های عقیدتی و سیاسی و همچنین بازداشت های خودسرانه و بی دلیل در نظام جمهوری اسلامی طی سالیان گذشته به کرات نشان داده، این نظام از هیچ گونه کینه توزی نسبت به قومیت ها و گرایشات اعتقادی کوتاهی نمی‌کند. پرونده سازی در مورد شهرام احمدی و پیش رفتن در آزار و اذیت او تا مرز بازداشت برادر نوجوان وی و پس از چندی اعدام او (بهرام احمدی) نشان از نبود آزادی عقاید و تبعیض فاحش میان قومیت‌ها دارد.
وی هرگز اتهاماتی که به او نسبت داده‌اند را نپذیرفته است. اتهام وی همکاری در ترور محمد شیخ الاسلام امام جمعه سنندج می‌باشد، در حالی که شهرام مدت ۵ ماه پیش از ترور شیخ الاسلام بازداشت گردیده و در زمان ترور در زندان بوده است. وی حتا زیر شدید ترین شکنجه‌ها نیز این اتهام و هر گونه اقدام مسلحانه‌ای را نپذیرفته و بارها طی نامه‌ای از زندان این اتهامات را ساختگی دانسته است.
جرم شهرام احمدی در درجه اول «کرد» بودن وی و پس از آن «سنی» بودن اوست. همچنین وی خواستار رفع تبعیض ها در سرزمین مادری خود بوده است و از این رو به پخش کتاب و شب نامه بر مبنای باور و اعتقاد خود اقدام نموده بود که منجر به بازداشت وی گردید.
دبیر کل سازمان ملل «بانکی مون» در پایان گزارش سالانه خود در اسفند ماه ۱۳۹۴ با اشاره به پرونده شهرام احمدی، از پرنده وی با عنوان یکی از نمونه پرونده های پر ابهام در دستگاه قضایی ایران یاد کرده است.
لازم به ذکر است علاوه بر همه موارد یاد شده شهرام احمدی با استناد به ماده ۱۸۳ محاربه به اعدام محکوم گردیده است و این در حالی ست که این ماده در حال حاضر از قوانین کشور حذف و طبیعتا حکم اعدام وی باید لغو گردد.