Ελευθερία επιλογής για τον εμβολιασμό των παιδιών μας

Στην Ελλάδα όλα τα παιδιά σχολικής ηλικίας υποχρεούνται να αποδείξουν ότι έχουν εμβολιαστεί σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών ώστε να εγγραφούν στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Μόνη εξαίρεση αποτελούν εκείνες οι περιπτώσεις όπου συντρέχει ιατρικός λόγος. Σύμφωνα με τις τελευταίες οδηγίες του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών (2011), οι υποχρεωτικοί εμβολιασμοί είναι συνολικά 14, και σε πολλές περιπτώσεις απαιτούνται επαναληπτικές δόσεις.

Σύμφωνα με τις Αρχές, ο υποχρεωτικός εμβολιασμός είναι απαραίτητος για να προστατευθεί η δημόσια υγεία. Όμως, κάθε εμβόλιο μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από σοβαρές παρενέργειες και θεωρούμε ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αναγκάσει τους γονείς να εκθέσουν τα παιδιά τους σε τέτοιους κινδύνους.

Οι περισσότεροι γονείς που ζητούν ελευθερία επιλογής στους εμβολιασμούς έχουν σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια των εμβολίων (με πιθανές άμεσες ή έμμεσες παρενέργειες), όπως επίσης και αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητά τους.

Τα εμβόλια περιέχουν τοξικές ουσίες, όπως: παράγωγα αλουμινίου που μπορεί να προκαλέσουν εγκεφαλική βλάβη, φορμαλδεΰδη που είναι καρκινογόνος ουσία, τη νευροτοξίνη Monosodium Glutamate (MSG) και πολυσορβικό 80 που έχει συνδεθεί με σοβαρές αντιδράσεις αναφυλαξίας. Εκτός αυτών, το εσώκλειστο φυλλάδιο οδηγιών για τον χρήστη που συνοδεύει το κάθε εμβόλιο αναφέρει μια σειρά από άμεσες ανεπιθύμητες παρενέργειες, όπως: ερυθρότητα και οίδημα στο σημείο της ένεσης, υψηλό πυρετό, σπασμούς και αναφυλακτικό σοκ. Επίσης υπάρχουν μελέτες που έχουν συνδέσει τα εμβόλια, μεταξύ άλλων, με τον αυτισμό και με αυτοάνοσα νοσήματα όπως σακχαρώδη διαβήτη, ασθένεια του Κρον, ρευματοειδή αρθρίτιδα και σύνδρομο Gillain-Barre. Επιπλέον, δεν έχουν γίνει κλινικές δοκιμές όσον αφορά τη σύνδεση των εμβολίων με καρκινογενέσεις και υπογονιμότητα.

Οι περισσότερες από τις έρευνες για τα εμβόλια χρηματοδοτούνται από τις φαρμακευτικές εταιρείες. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας σε Ενημερωτικό Δελτίο που δημοσίευσε τον Δεκέμβριο του 2009 (αρ.335), αναφέρει: «Η διαφθορά στο φαρμακευτικό τομέα παρατηρείται σε όλα τα στάδια της αλυσίδας παραγωγής φαρμάκων, από την έρευνα και την ανάπτυξη, ως τη διανομή και την προώθηση».

Υπάρχει πλέον ένας αυξανόμενος αριθμός επιστημόνων στην ιατρική κοινότητα, όπως διακεκριμένοι γιατροί που ανήκουν στο Διεθνές Ιατρικό Συμβούλιο Εμβολιασμών, που διαφωνούν ανοιχτά με την κοινώς αποδεκτή άποψη ότι οι εμβολιασμοί είναι ασφαλείς και αποτελεσματικοί. Το κάθε μέλος του Συμβουλίου έχει φτάσει στα παραπάνω συμπεράσματα μετά από εντατική προσωπική έρευνα, μελέτη και παρατήρηση.

Τέλος, πολλές από τις ασθένειες που θεωρείται ότι προλαμβάνονται από τους εμβολιασμούς είναι είτε πολύ σπάνιες ή πολύ ήπιες. Ως εκ τούτου, ο γονέας θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να αποφασίζει αν θα εμβολιάζει το παιδί του, ή όχι. Οι περισσότερες εξαιρέσεις από τον προγραμματισμένο εμβολιασμό γίνονται όταν ένα παιδί έχει ήδη υποστεί βλάβη. Σε τελική ανάλυση, είναι οι ίδιοι γονείς που θα ζήσουν και θα φροντίσουν το παιδί που θα έχει υποστεί βλάβη από εμβολιασμό. Συμπερασματικά, οι γονείς θα έπρεπε να μπορούν να επιλέγουν ελεύθερα τους κινδύνους στους οποίους θα εκθέσουν τα παιδιά τους.