Αλληλεγγύη στους διωκόμενους αγωνιστές ενάντια στα διόδια

Ήμουν κι εγώ εκεί και σήκωσα την μπάρα ενάντια σε αυτούς που βάζουν αντίτιμο στο δικαίωμα μου να μετακινούμαι ελεύθερα. Ενάντια σε αυτούς που ξεπουλάνε τους δημόσιους δρόμους σε Έλληνες και ξένους μεγαλοεργολάβους.

Ήμουν κι εγώ εκεί και σήκωσα όλες τις μπάρες για να δείξω στους συμπολίτες μου πως ενωμένοι και αποφασισμένοι μπορούμε να έχουμε μικρές νίκες απέναντι στις κατασκευαστικές των αυτοκινητόδρομων και στις κυβερνήσεις που διαπλέκονται μαζί τους.

Ήμουν κι εγώ εκεί και καλούσα στους συμπολίτες μου να ανοίξουμε τους σταθμούς διοδίων. Να δυναμώσουμε το πολιτικό κίνημα ενάντια στα διόδια. Να καταγγείλουμε και να συμβάλλουμε στην ακύρωση αυτών των αποικιακού τύπου συμβάσεων παραχώρησης.

Θα είμαι κι εγώ εκεί, μάρτυρας υπεράσπισης αυτών που κατηγορούνται για αυτουργία. Στο πλευρό αυτών που στοχοποιούνται από έναν μετεμφυλιακό νόμο του 1951. Απέναντι σε ένα σάπιο πολιτικό σύστημα που ποινικοποιεί τους μαζικούς αγώνες, που προσπαθεί να χτυπήσει το αγωνιστικό φρόνημα όσων αντιστέκονται. Όσων αντιστέκονται στα διόδια, στα χαράτσια, στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και στη διάλυση της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας.

Θα είμαι πάλι εκεί γιατί «σηκώνοντας την μπάρα», ανοίγουμε το δρόμο του αγώνα, της αντίστασης, της αλληλεγγύης.